در این مقاله به بخش دوم توضیح درباره پلیمر می پردازیم.
سنتز بیولوژیکی یا پلیمرهای زیستی:
سه دسته ی اصلی از پلیمرهای زیستی وجود دارد: پلی ساکاریدها، پلی پپتید و پلی نوکلئوتید ها. در سلول های زنده، آن ها ممکن است توسط فرآیند های آنزیم دار واسطه شوند، مانند تشکیل DNA کاتالیز شده توسط DNA پلیمر سنتز شده است. سنتز پروتئین شامل چند فرآیند آنزیمی واسطه مشابه به اطلاعات ژنتیکی از DNA به RNA و پس از آن تبدیل این اطلاعات به سنتز پروتئین مشخص از اسید های آمینه است. پروتئین ممکن است بیشتر در تبدیل به منظور ارائه ساختار و عملکرد مناسب تغییر یافته شود. بسپار ها مانند لاستیک، سابرین (ماده مومی یا چرب چوپ پنبه)، ملانین و لیگنین وجود داشته باشد.
اصلاح پلیمرهای طبیعی:
پلیمر های طبیعی مانند پنبه، نشاسته و لاستیک شامل مواد آشنا از سال ها قبل از پلیمر های مصنوعی مانند صفحه پرسپکس به صورت polyetheneand در بازار ظاهر شد. بسیاری از پلیمر های تجاری مهم توسط اصلاح شیمیایی پلیمر به طور طبیعی سنتز شده است. نمونه های برجسته شامل واکنش اسید نیتریک و سلولز به شکل نیتروسلولز و تشکیل لاستیک جوش برقی زده با حرارت لاستیک طبیعی در حضور گوگرد است. راه هایی که می تواند در پلیمر های شامل اکسیداسیون اصلاح شود، با ارتباط متقابل و سر پوش پایانی می باشد.
به خصوص در تولید پلیمرها، جداسازی گاز توسط غشاء انجام می گیرد و با به دست آورد افزایش اهمیت در صنعت پتروشیمی در حال حاضر یک عملیات واحد نسبتا خوبی در تثبیت است. این فرایند از گاز زدایی پلیمر با توجه به پلیمر اکستروژن و گندله سازی، با افزایش ایمنی، و حفظ محیط زیست، و جنبه های کیفیت محصول ضروری است. نیتروژن به طور کلی برای این منظور استفاده می شود، و در نتیجه گاز از دریچه درجه اول متشکل از مونومر و نیتروژن عبور می کند.
خواص پلیمر:
خواص پلیمر به طور کلی به کلاس های مختلفی بر اساس مقیاس که در آن منطقه موجود است و به عنوان اساس فیزیکی آن تعریف می شود تقسیم شده است. این مواد اساسی ترین پلیمر با هویت مونومر تشکیل دهنده آن است. مجموعه دوم از خواص، به عنوان ساختار شناخته شده، در اصل به ترتیب از این مونومر در پلیمر در مقیاس یک زنجیره واحد توصیف می شود. این خواص ساختاری نقش اساسی مهمی در تعیین خواص فیزیکی در بخش عمده ای از پلیمر، را که به توصیف چگونگی رفتار پلیمر به عنوان یک ماده ماکروسکوپی مداوم بازی می کند، می پردازد. خواص شیمیایی، در مقیاس نانو، با توضیح زنجیره از طریق نیرو های مختلف فیزیکی تداخل می کنند. در مقیاس کلان، آن ها با توصیف چگونگی پلیمر فله و در تعامل با دیگر مواد شیمیایی و حلال هستند.
مونومرها و واحدهای تکرار شونده:
هویت واحد های تکراری (باقی مانده منومر، که همچنین به عنوان “مرس” شناخته می شود) شامل یک پلیمر به عنوان اولین و مهم ترین ویژگی آن است. نامگذاری پلیمر به طور کلی به نوع باقی مانده مونومر متشکل از پلیمر بستگی دارد. پلیمر هایی که فقط شامل یک نوع واحد تکراری هستند به عنوان جور بسپار شناخته می شوند، در حالی که پلیمر های حاوی مخلوطی از واحد های تکرار شونده به عنوان کوپلیمرهای شناخته می شوند.
به عنوان مثال، پلی (استایرن)، تنها باقی مانده استایرن مونومر تشکیل شده است و به صورت یک استات اتیلن و به عنوان جور بسپار وینیل طبقه بندی می شود، از سوی دیگر، شامل بیش از یکی از انواع واحد های تکراری است و در نتیجه یک کوپلیمر می باشد.
بعضی پلیمر های بیولوژیکی از انواع پس مانده های مختلف هستند، اما به لحاظ ساختاری مرتبط به صورت مونومر تشکیل شده است. به عنوان مثال، پلی نوکلئوتیدها مانند DNA از انواع زیر واحد نوکلئوتیدی تشکیل می شوند. یک مولکول پلیمر حاوی زیر واحد های یونیدنی یا یون شدنی به عنوان یک پلی الکترولیت یا آینومر شناخته شده است.
ریزساختار:
ریز ساختار یک پلیمر (گاهی اوقات به نام پیکربندی) مربوط به آرایش فیزیکی باقی مانده مونومر در امتداد ساختار زنجیره ای می باشد. این عناصر دارای ساختار پلیمری که نیاز به شکستن یک پیوند کووالانسی به منظور تغییر در آن ها هستند، می باشد. این ساختار دارای نفوذ قوی بر خواص دیگر پلیمرها از یک پلیمر می باشد. به عنوان مثال، دو نمونه از لاستیک طبیعی ممکن است، دوام مختلفی را نشان دهند، حتی اگر مولکول خود شامل مونومر های مشابه است.
معماری پلیمر:
یکی از مهم ترین ویژگی های ریزساختاری یک پلیمر معماری و شکل آن است، که مربوط به راه نقاط شاخه منجر به انحراف از یک زنجیره خطی ساده است. شاخه مولکول پلیمر از زنجیره اصلی تشکیل شده است و با یک یا چند زنجیره جانبی تعویض یا شاخه بندی می شود. نوع پلیمر شاخه ای شامل پلیمر های ستاره ای، پلیمر شانه ای، پلیمر های قلم مو، پلیمر های dendronized، نردبانی، وdendrimers وجود داشته باشند. همچنین پلیمر های دو بعدی که از واحد های تکرار شونده توپولوژیکی مسطح تشکیل شده اند. با تحت تاثیر قرار دادن معماری پلیمر بسیاری از خواص فیزیکی آن از جمله، ویسکوزیته محلول محدود نمی شود، گرانروی مذاب محلول در حلال های مختلف، دمای انتقال شیشه ای و اندازه کویل پلیمر منحصر به فرد در راه حل است. انواع مختلفی از تکنیک ها ممکن است برای سنتز یک ماده پلیمری با طیف وسیعی از معماری به کار رود، به عنوان مثال زندگی پلیمریزاسیون.
